Η μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα (ΜΓΟ) είναι μια φλεγμονή της ουρήθρας (του σωλήνα που μεταφέρει τα ούρα από την κύστη έξω από το σώμα), η οποία προκαλείται από μικρόβια ή άλλους παράγοντες εκτός από το γονόκοκκο, το βακτήριο που προκαλεί τη γονόρροια.
Αιτίες
Η ΜΓΟ μπορεί να προκληθεί από διάφορους μικροοργανισμούς, με πιο συχνούς τους εξής:
- Χλαμύδια (Chlamydia trachomatis): Είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες ΜΓΟ.
- Mycoplasma genitalium: Ένας άλλος μικροοργανισμός που προκαλεί ΜΓΟ.
- Trichomonas vaginalis: Ένα παράσιτο που μπορεί να μεταδοθεί σεξουαλικά.
- Ureaplasma urealyticum: Μπορεί επίσης να προκαλέσει μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα.
- Άλλες αιτίες μπορεί να περιλαμβάνουν ερεθισμό από σαπούνια, χημικές ουσίες ή μηχανικούς τραυματισμούς.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της ΜΓΟ μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Τσούξιμο ή κάψιμο κατά την ούρηση
- Έκκριση από την ουρήθρα (συχνά λευκό ή κιτρινωπό υγρό)
- Ερεθισμός ή κνησμός στην ουρήθρα
- Αίσθημα συχνουρίας
Στις γυναίκες, τα συμπτώματα μπορεί να είναι πιο ήπια ή να μην εμφανιστούν καθόλου, αλλά περιλαμβάνουν συνήθως πόνο κατά την ούρηση ή κολπικές εκκρίσεις.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται συνήθως με βάση τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση. Χρησιμοποιούνται διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις για την ταυτοποίηση των μικροοργανισμών που προκαλούν τη φλεγμονή, όπως καλλιέργειες ούρων ή δοκιμές PCR.
Θεραπεία
Η ΜΓΟ αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα. Για παράδειγμα:
- Χλαμύδια: Χορηγείται συνήθως δοξυκυκλίνη ή αζιθρομυκίνη.
- Mycoplasma genitalium: Επίσης αζιθρομυκίνη ή άλλοι συνδυασμοί αντιβιοτικών. Είναι σημαντικό να λαμβάνεται η πλήρης θεραπεία και οι σεξουαλικοί σύντροφοι να εξετάζονται και να αντιμετωπίζονται για να αποτραπεί η μετάδοση της λοίμωξης.
Πρόληψη
Για την πρόληψη της ΜΓΟ, συνίσταται:
- Χρήση προφυλακτικών σε όλες τις σεξουαλικές επαφές.
- Τακτική εξέταση για σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, ειδικά αν υπάρχουν πολλαπλοί σεξουαλικοί σύντροφοι.
- Ενημέρωση και θεραπεία όλων των σεξουαλικών συντρόφων εάν διαγνωστεί ΜΓΟ.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μη έγκαιρη θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές, όπως φλεγμονώδεις ασθένειες της πυέλου στις γυναίκες και στειρότητα.