Τι είναι η ψωρίαση;
Η ψωρίαση αποτελεί μία φλεγμονώδη κατάσταση του δέρματος που προσβάλλει περίπου το 2% του πληθυσμού. Εκδηλώνεται με την εμφάνιση κηλίδων κόκκινου χρώματος στο δέρμα, οι οποίες καλύπτονται από λευκά ή αργυρόχροα λέπια. Εντοπίζεται στους αγκώνες, τα γόνατα και το τριχωτό της κεφαλής, ενώ μπορεί να εμφανιστεί και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος. Η ψωρίαση μπορεί επίσης να προκαλέσει φλεγμονή στις αρθρώσεις, η οποία είναι γνωστή ως ψωριασική αρθρίτιδα. Περίπου το 10-15% των πασχόντων από ψωρίαση εμφανίζουν τη νόσο πριν την ηλικία των 10 ετών, ενώ στο 75% εμφανίζεται πριν από τα 40. Η σοβαρότητα της κατάστασης μπορεί να ποικίλλει σημαντικά. Στους περισσότερους ασθενείς, οι περίοδοι εξάρσεων και υφέσεων εναλλάσσονται για πολλά χρόνια ή σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Πού οφείλεται η ψωρίαση;
Στην ψωρίαση, τα δερματικά κύτταρα ωριμάζουν πολλαπλασιάζονται γρηγορότερα από το φυσιολογικό, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται και να δημιουργούνται οι ψωριασικές πλάκες. H προδιάθεση για την ανάπτυξη ψωρίασης είναι κληρονομική, ενώ δεν πρόκειται για μεταδοτική ασθένεια. Πυροδοτείται από μία σειρά παραγόντων, όπως το έντονο άγχος, οι μολυσματικές ασθένειες, το κάπνισμα, η έκθεση στον ήλιο, οι εναλλαγές των εποχών, καθώς και η λήψη φαρμάκων. Η ψωρίαση σπάνια απειλεί την υγεία του πάσχοντα, ωστόσο επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής και την ψυχολογία του. Οι ασθενείς αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προβλήματα στην καθημερινή τους ζωή και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ιδιαίτερα όταν οι βλάβες είναι ορατές.
Πώς αντιμετωπίζεται η ψωρίαση;
Ο τρόπος αντιμετώπισης των συμπτωμάτων της ψωρίασης προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ασθενούς. Η ψωρίαση μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή, με φωτοθεραπεία, ή με συστηματική θεραπεία. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει αλοιφές που περιέχουν καλσιποτριόλη, κορτικοστεροειδή, σαλικυλικό οξύ, ταζαροτένη καθώς και προϊόντα ενυδάτωσης. Η φωτοθεραπεία συνίσταται στη θεραπεία της ψωρίασης με υπεριώδη ακτινοβολία (UV). Το δέρμα εκτίθεται σε UVB ακτινοβολία για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα την υποχώρηση της φλεγμονής. Η συστηματική θεραπεία έχει τη μορφή χαπιών ή ενέσεων, και περιλαμβάνει φάρμακα όπως η μεθοτρεξάτη, τα ρετινοειδή η κυκλοσπορίνη και οι βιολογικοί παράγοντες.
